احكام نماز و روزه دانشجويان
الف. اساتيد و دانشجويان، در صورتي كه با قصد اقامت ده روز يا بيشتر، در محل درس و تدريس يا خوابگاه مي‌مانند:
مراجع محترم تقليد: براي اين‌گونه افراد، نماز تمام و روزه صحيح است.
ملاحظه1: در صورتی که تصميم جدّي بر ماندن ده روز گرفته باشند و حداقل بعد از خواندن یک نماز چهار رکعتی، به دلیلی، تصمیم برگشت به وطن يا مسافرت ديگر داشته باشند، نماز و روزه آنها تا زماني كه در محل اقامت هستند، کامل خواهد بود.

كسى كه شك دارد وضو گرفته يا نه، آيا بايد براى نماز وضو بگيرد؟
همه مراجع: آرى، بايد وضو بگيرد.[1]
 
كسى كه بعد از نماز شك مى كند كه قبل از نماز وضو گرفته يا نه، چه تكليفى دارد؟
همه مراجع (به جز تبريزى، صافى و وحيد): نمازى كه خوانده، صحيح است؛ ولى بايد براى نمازهاى بعدى، وضو بگيرد.[2]
آيات عظام تبريزى، صافى و وحيد: چنانچه احتمال مى دهد، پيش از نماز به گرفتن وضو توجّه داشته، نمازى كه خوانده صحيح است؛ ولى بايد براى نمازهاى بعدى، وضو بگيرد.[3]
 

ذهنِ پرسش گر هر مسلمانى، در جست وجوى فلسفه احكام شرعى است. اهميّت آگاهى از فلسفه تقليد، نسبت به ديگر احكام، بيشتر است؛ زيرا:

در شريعت اسلام، واجبات و محرماتى وجود دارد كه خداى حكيم، آنها را براى سعادت دنيا و آخرت انسان تشريع كرده است؛ واجبات و محرماتى كه اگر انسان آنها را اطاعت نكند، نه به سعادتِ مطلوب مى رسد و نه از عذاب سرپيچى از آنها در امان مى ماند.

براى شناخت احكام شرعى، آگاهى هاى فراوانى، از جمله: فهم آيات و روايات، شناخت حديث صحيح از غير صحيح، كيفيت تركيب و جمع روايات و آيات و ده ها مسئله ديگر لازم است كه آموختن آنها، نيازمند سال ها تلاش جدى است.

بسم الله الرحمن الرحيم
  
ثبوت اول ماه
 
رؤيت هلال
راه هاى ثبوت اول ماه را به طور مختصر بيان كنيد؟
اول ماه از چند راه ثابت مى شود:
1. خود انسان ماه را ببيند؛
2. دو مرد عادل شهادت بدهند كه ماه را ديده اند؛
3. عده اى كه از گفته آنان يقين پيدا مى شود، بگويند ماه را ديده اند؛
4. سى روز از اول ماه شعبان بگذرد؛
5. حاكم شرع (مجتهد جامع شرايط) حكم كند كه اول ماه است.[1]

الف. اساتيد و دانشجويان، در صورتي كه با قصد اقامت ده روز يا بيشتر، در محل درس و تدريس يا خوابگاه مي‌مانند:
مراجع محترم تقليد: براي اين‌گونه افراد، نماز تمام و روزه صحيح است.
ملاحظه1: در صورتی که تصميم جدّي بر ماندن ده روز گرفته باشند و حداقل بعد از خواندن یک نماز چهار رکعتی، به دلیلی، تصمیم برگشت به وطن يا مسافرت ديگر داشته باشند، نماز و روزه آنها تا زماني كه در محل اقامت هستند، کامل خواهد بود.

زكات فطره امسال براي هر نفر بر مبناي قوت غالب گندم مبلغ شش هزار تومان (6,000 تومان) و بر اساس قوت غالب برنج خارجي، مبلغ پانزده هزار تومان (15,000 تومان) و برنج ايراني، مبلغ سي هزار تومان (30,000 تومان) اعلام شده است.

كفاره روزه غير عمد (عذر) براي هر روز 750گرم گندم كه مبلغ دو هزار تومان (2,000 تومان) است كه بايد به صورت نان يا آرد يا گندم تهيه و پرداخت شود، همچنين كفاره روزه عمد براي هر روز مبلغ يكصد و بيست هزار تومان (120,000تومان) است.

گاهى از لثه هايم خون بيرون مى آيد و با آب دهان مخلوط مى گردد ؛ آيا اگر آن را فرو ببرم، روزه باطل مى شود؟
همه مراجع (به جز تبريزى، صافى و نورى) : اگر خون لثه در آب دهان مستهلك شود، فرو بردن آن روزه را باطل نمى كند.[1]
آيات عظام تبريزى و صافى : اگر خون لثه در آب دهان مستهلك شود، بنا بر احتياط واجب فرو نبرد و بيرون بريزد.[2]
آيه اللّه نورى : فرو بردن آن جايز نيست ؛ هرچند در آب دهان مستهلك شود.[3]
__________________
[1]. امام، سيستانى، فاضل و مكارم، تعليقات على العروة، الفصل الرابع، م 1 ؛ خامنه‏اى، اجوبة الاستفتاآت،763 و دفتر: وحيد، بهجت. 
[2]. تبريزى، استفتاآت، س 640 و دفتر: صافى. 

همه مراجع: روزه دارى كه پيش از ظهر مسافرت مى كند، تا حد ترخص نرسيده، نمى تواند روزه را بخورد، و اگر پيش از آن روزه را باطل كند، بايد روزه را قضا كند و كفاره هم بدهد.[1]

شخصى در سفر بود و قصد داشت پيش از ظهر به وطن برسد و نيت روزه كند، ولى در بين راه سهواً چيزى خورد، آيا مى تواند آن روز را روزه بگيرد؟

همه مراجع: اگر شخصى در سفر باشد و قصد داشته پيش از ظهر به وطن برسد و روزه بگيرد ولى در بين راه از روى فراموشى و غفلت چيزى بخورد نمى تواند آن روز را روزه بگيرد.[2]
___________________

آيات عظام امام، خامنه اى و نورى: اگر روزه براى جنين ضرر داشته است، بايد براى هر روز يك مد طعام به فقير بدهد و اگر براى خودش ضرر داشته، بنابر احتياط واجب بايد براى هر روز يك مد طعام به فقير بدهد و در هر حال روزه ها را بايد قضا كند.[1]
آيات عظام بهجت، سيستانى و فاضل: افزون بر قضاى روزه ها، بايد براى هر روز يك مد طعام به فقير بدهد ؛ خواه روزه براى جنين ضرر داشته باشد، يا براى خودش.[2]

همه مراجع (به جز تبريزى و سيستانى): اگر پيش از ظهر مسافرت كند، روزه اش باطل است ؛ ولى قبل از آنكه به حد ترخّص برسد، نمى تواند روزه را بخورد.[1]
آيه اللّه تبريزى: اگر از سر شب تصميم بر سفر داشته و پيش از ظهر مسافرت كند، روزه اش باطل است ؛ ولى قبل از آنكه به حد ترخص برسد، نمى تواند روزه را بخورد و اگر پيش از ظهر تصميم بر مسافرت گرفته، بنابر احتياط واجب بايد روزه بگيرد.[2]
آيه اللّه سيستانى: اگر پيش از ظهر مسافرت كند، بنابر احتياط واجب، بايد روزه اش را افطار كند ؛ ولى قبل از آنكه به حد ترخص برسد، نمى تواند روزه را بخورد.[3]
______________